Metoda

Za punkt wyjścia na naszych rozważań przyjęliśmy projekt ekonomii ogólnej, która zajmuje się zagadnieniem przepływu energii w skali globalnej. Zgodnie z jej podstawową zasadą, nadmiar przekazywanej przez słońce energii musi zostać przeznaczony na wzrost istniejących struktur lub ulec zatraceniu. Ze względu na fakt, że dzisiaj przestrzeń fizyczna, została już zagospodarowana, postępująca digitalizacja rzeczywistości sprawia, że wykonywane przez nas prace przyczyniają się do rozbudowy systemów kolonizujących przestrzenie naszego czasu i uwagi. Tak. jak kiedyś gospodarka napędzania była surowcami naturalnymi, tak dzisiaj, dla wielu naszych działań podstawowym surowcem jest energia poznawcza.

Na wyprawę wprowadziliśmy otwartą rekrutację, dzięki której zbudowaliśmy interdyscyplinarny zespół ośmiu osób, które udały się z nami do Katowic.

Wyprawa składała się z trzech części:

1. Poznajmy się.

Pierwszego dnia wszyscy uczestnicy poproszeni zostali o wygłoszenie krótkiego wystąpienia na temat swoich zainteresowań. Na pokładzie znaleźli się filozofowie, prawnicy, specjaliści od przetwarzania danych, projektanci oraz osoby, którym trudno było określić przynaleźność do jakiejkolwiek dyscypliny.

2. Przeżyjmy coś razem.
Drugiego dnia odbyła się ekspedycja do Elektrociepłowni Szombierki oraz Kopalni Guido. Związane to było z zagadnieniem surowców energetycznych, których eksploatacja była kluczowa dla drugiej rewolucji przemysłowej. Był to punkt wyjścia do rozważań na temat współczesnej digitalizacji procesów pracy oraz ekonomii uwagi.

3. Zaprojektujmy coś razem.

Trzeciego dnia uczestnicy zostali zapoznani z praktykami projektowania spekulatywnego. Wszyscy udaliśmy się na badania etnograficzne do IKEI, aby następnie przeprowadzić warsztaty projektowe.