W zeszłym roku metaforą naszego spotkania było uzdrowisko – miejsce głębokiego oddechu i powrotu do pełni sił. Podczas spotkań i warsztatów zadawałyśmy sobie pytania – czy otoczenie i infosfera, w których funkcjonujemy, umożliwiają nam skuteczną regenerację? Czy jesteśmy w stanie projektować i tworzyć enklawy odpoczynku w rzeczywistości pogłębiających się przeciążeń?

Tym razem wspólnie zbudujemy Wszechmiejsce. Pantopia jest reakcją na zapowiedzi końca świata, jaki znamy. Będziemy się przyglądać przyszłości z perspektywy ,,tu i teraz”. Przez pryzmat bieżących doświadczeń – cichych nadziei i żywych obaw. Sięgniemy do praktyk światotwórczego i regeneratywnego projektowania, które pozwalają modelować nowe, zaskakujące rzeczywistości i tworzyć prototypy – tych będziemy potrzebować w najbliższym czasie bardziej, niż kiedykolwiek. Przyjrzymy się też własnemu rozwojowi – swoim relacjom z projektowaniem, możliwościom wykorzystania go dla swojego i cudzego dobra.

Zastanowimy się nad tym, czy gruz – swoistą glebę antropocenu – można przerobić w kompost, żywą materię organicznej (re)generacji. Przyjrzymy się też cybernetyce i projektowaniu systemów przydatnych społecznie.

Spotykamy się 15-17 września w ośrodku Wodnik w Jaworznie.

W programie m.in.:

1. Światotwórstwo (warsztaty)
2. Agrocybernetyka (theory fiction i case-study pomidora)
3. Projektowanie przydatne medycznie - czy da się uleczyć interfejs szpitala? (case-study)
4. Modelowanie ekosystemu rzeczy z przyszłości.
5. Ogrodnictwo Miejskie 101

Jak zwykle zachęcamy do zgłaszania własnych tematów. Mogą oscylować wokół motywów przewodnich. Nie zamykamy się jednak na zagadnienia z zupełnie innych modalności.